Doorgaan naar hoofdcontent

Muziek op schoot


Dit is harlekijntje en een sfeerimpressie
- harlekijntje.nl


Op deze donkere november avond wemelt het buiten van de kinderen. Ze gaan de deuren langs voor snoep, maar dat krijgen ze niet voor niets. Als tegenprestatie zingen ze een liedje over ene Sint Maarten. Wie dat is? geen idee.  Waarom we zingen dat koeien staarten hebben? Omdat dat zo is. Waarom we in het donker met een lichtje over straat gaan? Als we dat overdag doen zie je het lichtje niet en is er niemand thuis. Duhuhhh. Ik moet eerlijk bekennen dat ik het hele verhaal achter deze feestdag ook niet weet, dat zou ik aan mijn katholiek opgevoede man moeten vragen. Maar al die zingende kindjes sluit mooi aan op het onderwerp van mijn blog van deze week: Muziek op schoot

Toen ik iets meer dan een jaar geleden voor de 1-jaars controle van Libby naar het consultatiebureau ging, vertelde ik dat Libby zichzelf nog al eens in de weg zat qua gevoel. De wijkverpleegkundige merkte op dat ze op veel vlakken voor liep in ontwikkeling en ze dat wellicht emotioneel niet helemaal bij kon benen. Ze raadde ons aan om samen met haar naar Muziek op schoot te gaan. In Wageningen wordt dit gedaan door Muziekcentrum Harlekijntje. Toevallig had een vriendin eerder verteld dat zij dat ook met veel plezier hadden gedaan met hun twee jongens. Dus wij schreven ons in voor de herfstcursus. In het kort houd Muziek op schoot het volgende in: je trekt allemaal lekker je schoenen uit en antislip sokken aan, gaat als ouders in een kringetje zitten en probeert in het begin je kind op schoot te houden, want je denkt dat dit van je wordt verwacht gezien de naam van het gebeuren, al snel heb je door dat dit echt geen zin heeft dus rennen veel kinderen lekker rond. 'Juf' Saskia pakt Harlekijntje erbij en begint te zingen, de meeste losgeslagen kinderen komen dan vanzelf weer zitten. Ieder kind wordt onder begeleiding van een simpel liedje welkom geheten door de gastheer, Harlekijntje. “Hallo hallo hallo, ik ben harlekijntje, hallo hallo hallo, welkom lieve Libby” Harlekijntje heeft een prachtig belletje waar ieder kind een keertje mee mag bellen. Daarna gaan we op dezelfde melodie verder “hallo hallo hallo, wij gaan samen zingen, hallo hallo hallo, doe maar mee” terwijl we dit zingen klappen we in de handen, slaan we op de grond en stampen we met onze voeten. Dit is dus altijd hetzelfde ritueel. Het is daardoor voor de kinderen heel duidelijk dat we zijn begonnen. In het begin doen de meesten nog niet heel erg mee, maar doordat het voorspelbaar is durven ze na een paar keer voorzichtig mee te doen. Na deze opening gebeurt er van alles. Meestal beginnen we met het bespelen van een instrument. Xylofoons, trommels, ‘boembuizen’, het kan van alles zijn. Daarna  zingen we bijvoorbeeld het prijswinnende liedje van de boom die met de seizoenen mee vormt. In de herfst vallen de blaadjes van de boom en gooien we met blaadjes van stof, in de winter hangen we ballen in de boom en in de lente valt de bloesem van de bomen. Sowieso zijn er 4 cursussen per jaar en zijn de liederen en activiteiten altijd in thema van het seizoen. Rond sinterklaas zingen we ook sinterklaasliedjes en verstoppen we pieten in onze kleding en met Pasen komen er kuikens uit eieren. We blijven niet de hele tijd op de grond zitten, veel liedjes gaan gepaard met een dansje of het heen en weer zwaaien van je kind. Iedere ‘les’ is net weer een beetje anders, maar er komen wel vaste uitdeel en opruim liedjes voorbij. Die laatste gebruik ik thuis ook heel veel “alle duplo in de mand, alle duplo in de mand, alle duplo in de mand, we ruimen alle duplo ohop” “alle boeken in de kast, alle boeken in de kast, alle boeken in de kast, we ruimen alle boeken ohop” “alle blokken in de kar, alle blokken in de kar, alle blokken in de kar,we ruimen alle blokken ooooohooooop” Je ziet, je kunt eindeloos variëren. Als de tijd voorbij is pakt de juf haar dwarsfluit en weten alle kindjes al wat er komt. Ze gaan allemaal lekker bij papa of mama zitten om heen en weer gewiegd te worden bij het kalmerende deuntje van de fluit. “Bim Bam Bim Bam, hoor je ’t klokje luiden, Bim Bam Bim Bam, ’t zegt tot de volgende keer” Dan trekken we allemaal de schoenen weer aan en gaan we nog lekker niet naar huis. Want nu is het tijd voor de papa’s en de mama’s om te socializen! Onder het genot van koffie, thee, een koekje en een mandarijntje voor de kinders bespreken we de streken die ze deze week hebben uitgehaald.

Dat is wat er gebeurt in een les (dat is eigenlijk niet het juiste woord, maar ik kan even geen betere vinden), maar wat is muziek op schoot? Dit soort muzieklessen stimuleert de ontwikkeling van je kindje op verschillende manieren:
  • Ontwikkeling van taal en spraak
  • Ontwikkeling van motoriek (klappen, simpele dansjes, bespelen van instrumenten)
  • Training van geheugen en concentratie
  • Gevoel voor ritme en melodie, wat een stevige basis legt voor toekomstige muzieklessen.
We doen dit nu ruim een jaar en ik vind het zo mooi om te zien hoe Libby haar ei er in kwijt kan. Wij zien dat het haar tot rust brengt. Inmiddels heb ik een groot vermoeden dat Libby hoogsensitief is. Muziek is een heel fijne manier om gevoelens te uiten. Dat geld voor volwassenen, maar zeker ook voor kinderen. Het is voor kinderen heel moeilijk om gevoelens van elkaar te scheiden en nog veel moeilijker om die te benoemen. Door met muziek bezig te zijn komt er wat orde in de wirwar van emoties. Duidelijke ritmes zijn rustgevend. De vaste rituelen binnen de les creëren een veilige omgeving om dingen uit te proberen. Daarnaast is er het contact met leeftijdsgenootjes en het even echt één op één tijd met papa of mama. Als wij Libby vragen wie ze wil dat er met haar mee gaat, is het antwoord sinds Natanael er is meestal “mama”. Met papa gaat ze wel vaker dingen alleen doen, maar als ze wat met mama gaat doen hangt dat broertje er gewoonlijk ook meteen aan vast.  Als we naar Harlekijntje gaan is het even moeder-dochter en vader-zoon tijd. 


Ik kan het echt iedereen aan raden om in je buurt te kijken of er een soortgelijk iets is. Het is je geld en tijd meer dan waard want het is gewoon ontzettend leuk en bijzonder om je kind zo te zien ontwikkelen. In het begin was Libby heel timide en keek ze de kat uit de boom, nu doet ze vrolijk mee met alle bewegingen en bespelen van de instrumenten. Ze bloeit er helemaal van op. Natanael is nu 4 maanden en in theorie oud genoeg om ook muziek te maken met Harlekijntje. We hebben hem opgegeven maar het is nog afwachten of er genoeg baby’s zullen zijn voor een babygroep. Dus heb je een baby van minimaal 4 maanden en woon je in/rond Wageningen schrijf je HIER in voor de wintercursus! Ik ben zo benieuwd hoe de hele kleintjes hier op reageren. Van juf Saskia hoorde ik dat het heel bijzonder kan zijn.



Ik weet eigenlijk nog niet waar ik het volgende week over ga hebben maar misschien dat iemand een suggestie heeft? Laat me maar weten waar je graag meer over wilt weten en ik zoek het uit en/of vertel hoe ik ermee om ga.

Reacties

  1. Leuke muziekknuffel! Sowieso is het hartstikke fijn om voor een kind in contact te komen met geluiden die resoneren met het kind zijn, wat toch al erg eigen is. Erg goed dat je het initiatief hebt opgezocht om naar buiten te treden met dit " in de weg zittend" gevoel. knap!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Op het potje, wat?!?! Nu al?!?!

Ja inderdaad, nu al. Laat ik even terug gaan naar oudejaarsavond. We zaten lekker oliebollen te eten met een heel divers gezelschap. Ouders met kleine kinderen, ouders met kinderen die getrouwd zijn of op het punt staan te gaan trouwen en mensen zonder kinderen. Het gesprek ging over zindelijkheid. Iemand vertelde dat kennissen van hun al vanaf de geboorte hun kind op het potje lieten plassen. Nou wij moesten er echt niet aan denken om onze dochter (toen bijna 4 maanden) al op een potje te zetten. Ze kan nog geen eens zitten en hoe moet zij nou weten wat ze op het potje moet doen. Echt belachelijk! Nou daar zit ik dan bijna 5 maanden later. En nu krijgen wij dezelfde reacties als wij vertellen dat Libby al plast en poept op het potje (of op de grote mensen wc). Gelukkig krijgen we ook veel positieve reacties. Er zitten natuurlijk veel voordelen aan. Van poepen in de luier worden de billen veel viezer dan als het direct naar beneden valt. Je hoeft dus niet een half uur met je neus bove...

Borstvoeding – de wondere wereld van een tandemende moeder

Toen ik na mijn blog over vaccineren op facebook verzuchtte dat ik de volgende keer een luchtiger onderwerp zou kiezen, maar nog niet precies wist wat, vroeg een aantal mensen me of ik niet eens wat leuks over tandemvoeden kon schrijven. Tandemvoeden is de populaire term voor het tegelijkertijd borstvoeding geven aan twee kinderen van verschillende leeftijd. U vraagt, wij draaien. Er werd specifiek gevraagd om een positief stuk omdat het niet een heel gebruikelijk iets is en er daarom vaak met scheve ogen naar wordt gekeken. Ik tandem zelf nu ruim 5 maanden en zal jullie meenemen in mijn routine en belevingen als tandemvoedende moeder. Waarom? Toen wij besloten onze kinderen borstvoeding te geven (ja ik doe het voeden, maar de beslissing namen we samen en zonder Pieter was het niet gelukt, meer daarover lees je HIER ) namen we ook direct het besluit dat we hier in principe mee door zouden gaan tot onze dochter daar zelf mee zou stoppen. Langvoeden (d.w.z. langer dan 6 maand...

Ik en fibromyalgie, partners voor het leven

Na jaren lang vage klachten en maar niet snappen waarom anderen wel na een middag college thuis weer verder aan de studie konden gaan en ik niet, kreeg ik in januari 2011 een folder van de reumatoloog mee. Er moesten nog wat testjes worden gedaan, maar hij vond mijn ziektebeeld erg op dat van Fibromyalgie te lijken. Fibromywattes?! Fibromyalgie, pijn in spier- en bindweefsel. Ik ga hier niet helemaal uitleggen wat de ziekte in houdt, daarvoor verwijs ik jullie naar de sites van het Reumafonds en de FES . Wel wil ik graag vertellen wat het hebben van deze ziekte voor mij betekent. Chronische pijn Fibromyalgie is een chronische ziekte waar geen genezing voor is. Dat is soms best confronterend, zeker in een slechtere periode. Het ziekteverloop van Fibro kent pieken en dalen. In een goede periode heb ik meer energie en minder pijn, in een slechte periode kan ik moeilijk mijn bed uit komen en doet alles pijn. Dat is voor een gezond iemand moeilijk te begrijpen, maar ik heb altijd pijn, ...