Vroeger toen wij, de mens, alles nog met de hand moesten maken zouden we er niet aan denken om gebruiksvoorwerpen na een keer gebruiken weg te gooien en een nieuwe te pakken. Maar sinds de mechanisatie van onze productieprocessen zijn heel veel wegwerp varianten op de markt gekomen. Wegwerp washandjes, wegwerp schoonmaakdoekjes, wegwerpkruiken (ook wel bekend als ‘blikjes’) en ga zo maar door. Drogisterijen liggen vol met wegwerp artikelen terwijl hun herbruikbare zusjes de winkel uit gebonjourd zijn. Een doekje of washandje kom je keer op keer weer tegen in de was. Je gooit het niet in de prullenbak, maar in de wasmand. Vervolgens kom je het weer tegen als je de was gaat sorteren, als je de was gaat ophangen zie je hem weer en wéér als je de droge was moet opruimen. Wat een gedoe zeg! Er komt geen einde aan. In het begin van de opmars van deze één-keer-gebruiksartikelen was het vooral geweldig. Je kocht een voorraad, na gebruik van één watje gooi je het in de afvalemmer, je man z
Een blog over een mama die haar eigen weg zoekt in het moederen, het leven, de keuken en haar creatieve kant tot uiting probeert te brengen