Ja inderdaad, nu al. Laat ik even terug gaan naar oudejaarsavond. We zaten lekker oliebollen te eten met een heel divers gezelschap. Ouders met kleine kinderen, ouders met kinderen die getrouwd zijn of op het punt staan te gaan trouwen en mensen zonder kinderen. Het gesprek ging over zindelijkheid. Iemand vertelde dat kennissen van hun al vanaf de geboorte hun kind op het potje lieten plassen. Nou wij moesten er echt niet aan denken om onze dochter (toen bijna 4 maanden) al op een potje te zetten. Ze kan nog geen eens zitten en hoe moet zij nou weten wat ze op het potje moet doen. Echt belachelijk!
Nou daar zit ik dan bijna 5 maanden later. En nu krijgen wij dezelfde reacties als wij vertellen dat Libby al plast en poept op het potje (of op de grote mensen wc). Gelukkig krijgen we ook veel positieve reacties. Er zitten natuurlijk veel voordelen aan. Van poepen in de luier worden de billen veel viezer dan als het direct naar beneden valt. Je hoeft dus niet een half uur met je neus boven een poepluier te hangen tot je de billen helemaal schoon hebt en 1 doekje volstaat in plaats van de 5 die je nodig hebt in het geval van een luierdrol. Voor de baby lijkt het me ook veel prettiger, ze zijn meteen van de bende af.
Maar hoe zijn wij in die paar maanden zo van gedacht veranderd? Nu hebben we het er zelfs over dat we met een volgende baby wellicht nog eerder beginnen. Het scheelt een hoop luiers en aan zindelijkheidstraining zul je toch een keer moeten beginnen. Ten eerste vingen wij wat signalen op van Libby dat ze een (naar haar mening) volle luier erg vervelend vindt. Het kwam meer dan eens voor dat als haar luier redelijk bol stond en we gingen verschonen, ze in de nieuwe luier meteen een flinke plas deed. Best apart want we gebruiken luiers die echt heel goed absorberen. Maar blijkbaar vindt ze zo'n kussen aan haar billen gewoon onprettig. Ten tweede kwam ik langs een artikel (helaas heb ik geen idee meer waar ik het las) waar in stond dat het echt iets typisch westers was om je baby jarenlang in mega-absorberende luiers te laten lopen en dat voor de meeste wereldbewoners die luiers onbetaalbaar zijn. Zeker als je al je kinderen daar vier jaar lang in moet laten rondlopen. De kinderen die niet zo'n wonderluier om krijgen zullen dus noodgedwongen eerder zindelijk worden, want gelukkig is het bij mensen wel ingebouwd dat rondlopen in je eigen afval niet bepaald als prettig wordt ervaren.
Ik ben gaan googelen en heb geprobeerd wetenschappelijke artikelen te vinden over zindelijkheid bij baby's. Vooral ook om te kijken waar de wijsheid vandaan komt dat kinderen jonger dan 18 maanden nog geen controle over hun sluitspieren kunnen uitoefenen. Want ik zag toch duidelijk dat mijn dochter prima zelf kon bepalen wanneer er wel en niet geplast werd (afgezien van het zeldzame ongelukje wat ze had als ze haar badje zag en wat overenthousiast werd, iets wat overigens nooit bij mij is gebeurd maar alleen bij papa). Zag ik dan spoken? Was dat onderdeel van de 'wat is mijn kind toch fantastisch'-bril waardoor je als ouder naar je kroost kijkt? Maar ik kon helemaal nergens vinden dat er onderzoek naar was gedaan, laat staan dat er was bewezen dat de zenuwen pas met 18 maanden zo ver zijn ontwikkeld dat het mogelijk is om te beginnen met zindelijkheidstraining. Het lijkt er dus op dat iemand dat een keer als theorie heeft opgesteld en dat dat inmiddels is aangenomen als een wetenschappelijk bewezen feit. Iets wat helaas wel vaker voorkomt. Onderzoeken die ik wel kon vinden over zindelijkheid gingen eigenlijk allemaal over oudere kinderen. Ik kon zo snel niet iets vinden over zindelijkheid bij kinderen onder een jaar oud. Als iemand er wel een artikel over heeft kunnen vinden, laat het me vooral weten!
Als je gaat googelen op zindelijkheid bij baby's kom je snel uit bij 'baby-zindelijkheids-communicatie' oftewel, BZC. Het idee hierbij is dat je begint met een of twee luierloze dagen. Je kunt dan goed zien wanneer je baby plast. Meestal zit hier een routine in (voor/na het slapen/eten). Ook zou je dan de waarschuwingssignalen op kunnen pikken die je erop wijzen dat er wat aan zit te komen. Dat is net zo iets als de smak geluidjes van een baby die honger begint te krijgen.
Nou moet ik eerlijk toegeven dat ik niet bepaald uit keek naar die 'luierloze'-dagen. Dat klonk voor mij meer als 'je bent de hele dag aan het dweilen'-dagen. Dus om die stap nog even uit te stellen dacht ik, laten we eerst dat potje eens introduceren en dan kijken we daarna wel weer verder. Zo gezegd, zo gedaan. Ik bij een van de grotere Nederlandse warenhuizen een potje gekocht en meteen die avond Libby erop gezet. En natuurlijk erbij gezegd dat het nu de bedoeling was dat ze ging plassen. Ik was nog helemaal in de veronderstelling dat dit gewoon voor de gezelligheid was en dat ik het potje voorlopig nog niet hoefde te legen, toen mevrouw ineens ontzettend begon te persen! En niet zonder resultaat, na een hoop moeite zat er een flinke plas in de pot. Lucky shot dacht ik. Nou mooi niet, iedere keer dat we haar op het potje zette deed ze echt haar best om iets te produceren. En toen ze applaus kreeg als het lukte werd het helemaal dolle boel natuurlijk. Inmiddels heeft ze ontdekt dat je niet als een idioot hoeft te persen als je wilt plassen. Ze gaat nu zitten en doet haar ding. We zetten haar voor en na ieder slaapje op de pot en vertellen haar dan dat ze mag plassen of poepen (inclusief de gebaren), maar het hoeft dus niet. Volgens mij is dat echt heel erg belangrijk als je dit zou willen proberen, dat je er niet te veel druk achter zet want dat maakt het minder leuk. Dingen die een kind moet leren moeten wel ook leuk zijn anders doen ze liever wat anders.
Wat betreft het lezen van de signalen van je kind is het natuurlijk wel heel makkelijk te doen bij een grote boodschap. Libby wordt dan ineens heel stil en je ziet haar een beetje persen. Als dat alarm af gaat, pak ik haar snel op, doe haar luier uit en zet haar op de pot of ga met haar op de wc zitten (zie foto). Soms ben ik helaas wat te laat en zit er al wat in de luier. Toch zet ik haar dan alsnog op het potje zodat ze 'poepen' en 'potje' met elkaar blijft associëren.
Het verliep niet altijd zonder problemen trouwens. Ze heeft in het begin ook echt wel gehuild als ze op het potje werd gezet. Maar dan bleven we er gewoon bij zitten en haar vertellen dat het niet eng is en dat het niet erg is als ze niet hoeft te plassen. Maar we lieten haar altijd wel op het potje kalmeren. Als je haar eraf zou halen als ze het eng vindt, bevestig je haar angst alleen maar. Ze moet leren dat er helemaal niets engs aan is en ze moet vertrouwen kweken.
Wat de volgende stappen voor ons zijn, zijn we nog niet helemaal over uit. Ze gaat steeds beter haar plas ophouden en heeft steeds vaker een droge luier. Ik denk dat als de zomer eindelijk echt is gearriveerd we haar lekker in haar blote bips of in alleen een romper laten rondtijgeren en dan zien we wel weer. De houding van "we zien wel wat er gebeurt" heeft tot nu toe
zijn vruchten afgeworpen. Wel is het duidelijk dat het tijd is voor luierbroekjes, want haar iedere keer neerleggen en half uitkleden is voor niemand ideaal.
Lees ook:
http://www.ouders.nl/mopv2007-zindelijkheid.htm
Nou daar zit ik dan bijna 5 maanden later. En nu krijgen wij dezelfde reacties als wij vertellen dat Libby al plast en poept op het potje (of op de grote mensen wc). Gelukkig krijgen we ook veel positieve reacties. Er zitten natuurlijk veel voordelen aan. Van poepen in de luier worden de billen veel viezer dan als het direct naar beneden valt. Je hoeft dus niet een half uur met je neus boven een poepluier te hangen tot je de billen helemaal schoon hebt en 1 doekje volstaat in plaats van de 5 die je nodig hebt in het geval van een luierdrol. Voor de baby lijkt het me ook veel prettiger, ze zijn meteen van de bende af.
Maar hoe zijn wij in die paar maanden zo van gedacht veranderd? Nu hebben we het er zelfs over dat we met een volgende baby wellicht nog eerder beginnen. Het scheelt een hoop luiers en aan zindelijkheidstraining zul je toch een keer moeten beginnen. Ten eerste vingen wij wat signalen op van Libby dat ze een (naar haar mening) volle luier erg vervelend vindt. Het kwam meer dan eens voor dat als haar luier redelijk bol stond en we gingen verschonen, ze in de nieuwe luier meteen een flinke plas deed. Best apart want we gebruiken luiers die echt heel goed absorberen. Maar blijkbaar vindt ze zo'n kussen aan haar billen gewoon onprettig. Ten tweede kwam ik langs een artikel (helaas heb ik geen idee meer waar ik het las) waar in stond dat het echt iets typisch westers was om je baby jarenlang in mega-absorberende luiers te laten lopen en dat voor de meeste wereldbewoners die luiers onbetaalbaar zijn. Zeker als je al je kinderen daar vier jaar lang in moet laten rondlopen. De kinderen die niet zo'n wonderluier om krijgen zullen dus noodgedwongen eerder zindelijk worden, want gelukkig is het bij mensen wel ingebouwd dat rondlopen in je eigen afval niet bepaald als prettig wordt ervaren.
Ik ben gaan googelen en heb geprobeerd wetenschappelijke artikelen te vinden over zindelijkheid bij baby's. Vooral ook om te kijken waar de wijsheid vandaan komt dat kinderen jonger dan 18 maanden nog geen controle over hun sluitspieren kunnen uitoefenen. Want ik zag toch duidelijk dat mijn dochter prima zelf kon bepalen wanneer er wel en niet geplast werd (afgezien van het zeldzame ongelukje wat ze had als ze haar badje zag en wat overenthousiast werd, iets wat overigens nooit bij mij is gebeurd maar alleen bij papa). Zag ik dan spoken? Was dat onderdeel van de 'wat is mijn kind toch fantastisch'-bril waardoor je als ouder naar je kroost kijkt? Maar ik kon helemaal nergens vinden dat er onderzoek naar was gedaan, laat staan dat er was bewezen dat de zenuwen pas met 18 maanden zo ver zijn ontwikkeld dat het mogelijk is om te beginnen met zindelijkheidstraining. Het lijkt er dus op dat iemand dat een keer als theorie heeft opgesteld en dat dat inmiddels is aangenomen als een wetenschappelijk bewezen feit. Iets wat helaas wel vaker voorkomt. Onderzoeken die ik wel kon vinden over zindelijkheid gingen eigenlijk allemaal over oudere kinderen. Ik kon zo snel niet iets vinden over zindelijkheid bij kinderen onder een jaar oud. Als iemand er wel een artikel over heeft kunnen vinden, laat het me vooral weten!
Als je gaat googelen op zindelijkheid bij baby's kom je snel uit bij 'baby-zindelijkheids-communicatie' oftewel, BZC. Het idee hierbij is dat je begint met een of twee luierloze dagen. Je kunt dan goed zien wanneer je baby plast. Meestal zit hier een routine in (voor/na het slapen/eten). Ook zou je dan de waarschuwingssignalen op kunnen pikken die je erop wijzen dat er wat aan zit te komen. Dat is net zo iets als de smak geluidjes van een baby die honger begint te krijgen.
Nou moet ik eerlijk toegeven dat ik niet bepaald uit keek naar die 'luierloze'-dagen. Dat klonk voor mij meer als 'je bent de hele dag aan het dweilen'-dagen. Dus om die stap nog even uit te stellen dacht ik, laten we eerst dat potje eens introduceren en dan kijken we daarna wel weer verder. Zo gezegd, zo gedaan. Ik bij een van de grotere Nederlandse warenhuizen een potje gekocht en meteen die avond Libby erop gezet. En natuurlijk erbij gezegd dat het nu de bedoeling was dat ze ging plassen. Ik was nog helemaal in de veronderstelling dat dit gewoon voor de gezelligheid was en dat ik het potje voorlopig nog niet hoefde te legen, toen mevrouw ineens ontzettend begon te persen! En niet zonder resultaat, na een hoop moeite zat er een flinke plas in de pot. Lucky shot dacht ik. Nou mooi niet, iedere keer dat we haar op het potje zette deed ze echt haar best om iets te produceren. En toen ze applaus kreeg als het lukte werd het helemaal dolle boel natuurlijk. Inmiddels heeft ze ontdekt dat je niet als een idioot hoeft te persen als je wilt plassen. Ze gaat nu zitten en doet haar ding. We zetten haar voor en na ieder slaapje op de pot en vertellen haar dan dat ze mag plassen of poepen (inclusief de gebaren), maar het hoeft dus niet. Volgens mij is dat echt heel erg belangrijk als je dit zou willen proberen, dat je er niet te veel druk achter zet want dat maakt het minder leuk. Dingen die een kind moet leren moeten wel ook leuk zijn anders doen ze liever wat anders.
Wat betreft het lezen van de signalen van je kind is het natuurlijk wel heel makkelijk te doen bij een grote boodschap. Libby wordt dan ineens heel stil en je ziet haar een beetje persen. Als dat alarm af gaat, pak ik haar snel op, doe haar luier uit en zet haar op de pot of ga met haar op de wc zitten (zie foto). Soms ben ik helaas wat te laat en zit er al wat in de luier. Toch zet ik haar dan alsnog op het potje zodat ze 'poepen' en 'potje' met elkaar blijft associëren. Het verliep niet altijd zonder problemen trouwens. Ze heeft in het begin ook echt wel gehuild als ze op het potje werd gezet. Maar dan bleven we er gewoon bij zitten en haar vertellen dat het niet eng is en dat het niet erg is als ze niet hoeft te plassen. Maar we lieten haar altijd wel op het potje kalmeren. Als je haar eraf zou halen als ze het eng vindt, bevestig je haar angst alleen maar. Ze moet leren dat er helemaal niets engs aan is en ze moet vertrouwen kweken.
Wat de volgende stappen voor ons zijn, zijn we nog niet helemaal over uit. Ze gaat steeds beter haar plas ophouden en heeft steeds vaker een droge luier. Ik denk dat als de zomer eindelijk echt is gearriveerd we haar lekker in haar blote bips of in alleen een romper laten rondtijgeren en dan zien we wel weer. De houding van "we zien wel wat er gebeurt" heeft tot nu toe
zijn vruchten afgeworpen. Wel is het duidelijk dat het tijd is voor luierbroekjes, want haar iedere keer neerleggen en half uitkleden is voor niemand ideaal.
Lees ook:
http://www.ouders.nl/mopv2007-zindelijkheid.htm
Hey meis, ik heb als het goed is nog het boek "je baby op het potje" (in een doos in de kelder) liggen en aangezien wij geen baby's meer gaan krijgen heb ik er niks meer aan. Als ik hem nog vind, zou jij die dan willen hebben voor een volgende spruit?
BeantwoordenVerwijderenWat leuk om dit te lezen!!! ik heb het zelf met onze dochter (nu 4,5) ook gedaan. Ook niet zonder luier en aan de hand van 'je baby op het potje'. Zou het bij een tweede zéker doen, en misschien nog wel eerder beginnen dan met de 5,5 maanden die onze dochter toen oud was... vanaf 1,5 jaar heeft ze nagenoeg nooit meer in haar luier gepoet... ;)
BeantwoordenVerwijderenHoi!
BeantwoordenVerwijderenIk heb vandaag nav van jou blog mijn dochtertje op de wc gezet nadat ik zag dat ze een grote boodschap aan het doen was. Op het potje gaat ze altijd huilen, maar dat deed ze nu dus niet! Ik zou het leuk vinden als je vertelt hoe het verder bij jou is verlopen.
Groetjes!
Fijn om te lezen!
BeantwoordenVerwijderenHeb ik ook al vaker overwogen, maar ze is zo vaak in de creche, aangezien ik 4/5 werk, dat het me moeilijk lijkt om er een regelmaat in te vinden. Denk dat het voor haar nogal verwarrend zou worden ook...
Hoi Sarah, ik wil je graag iets vragen voor een interview nav deze blog. Kun je mij mailen op bergmanteksten@gmail.com? Dank alvast!
BeantwoordenVerwijderen