Doorgaan naar hoofdcontent

Schrijven

Hoorde je die wind, dat was ik, ik blies mijn blog nieuw leven in. Of bloggen nou echt iets voor mij is weet ik niet. Mijn blogs trokken niet automatisch volgers, alleen mensen die zich sociaal verplicht voelden lazen wat ik schreef. Er zijn zat tips te vinden op internet over hoe je meer lezers kunt trekken. Een voorbeeld van een dergelijke tip is dat je gaat reageren op blogs van anderen. En dan niet alleen "hé hoi, ik heb ook een blog. Kijk maar op http://eigenwijzemama.blogspot.nl", maar nee, je moet wel inhoudelijk (positief!) commentaar geven. Dus "wow wat een supergave schoenen heb je gekocht zeg! Echt megavet! Ik heb ook schoenen, kijk maar op http://eigenwijzemama.blogspot.nl". Daar ben ik dus echt heel erg slecht in. Dan voel ik me net zo'n sneue horeca ondernemer die buiten  voorbijgangers staat te smeken om wat te komen eten in zijn etablissement. Het zou best een leuk tentje kunnen zijn en ze hebben er vast lekker eten, maar het feit dat ze buiten op straat zoeken naar klanten wekt bij mij wantrouwen. Dan ben ik liever de chef die blijft zoeken naar nieuwe gerechten om een gast die per ongeluk binnen wandelt, te verrassen. Als dat lukt, komen ze vast een keer terug om iets nieuws te proeven. En ondertussen vertellen ze op de verjaardag van een neef over de kwaliteit van mijn product, wat anderen toch nieuwsgierig maakt.

Dit ben ik. In mijn vertellingen wil ik mezelf nogal eens verliezen in beeldspraak. Dan kan ik het ook echt helemaal voor me zien. En dat vind ik nou leuk aan schrijven! Dan zie ik een heel verhaal voltrekken in mijn fantasie en wil ik het delen. Dat is ook de reden dat ik dit blog nieuw leven in blaas. Ik wil die verhalen die in mijn hoofd zitten uitschrijven. Het zou leuk zijn als mensen het dan lezen. Het zou nog leuker zijn als mensen dat dan ook met plezier doen. Maar schrijven gaat voor mij het best als ik het voor mezelf doe. Gewoon om mijn hoofd op te ruimen en mijn creativiteit de ruimte te geven.

Dus wat kun je verwacht van Eigenwijze Mama 2.0? Ik heb werkelijk geen idee. Niet iedere dinsdag een blog, want echt, in een gezin met drie kinderen, een brandweerman en een vrouw met een chronische ziekte is geen week hetzelfde. Dus geen beloftes. Als je niets wilt missen kun je me volgen. Waar ga ik over schrijven? Over mij en de wereld om mij heen. Ik probeer graag nieuwe dingen uit, ontdek graag nieuwe smaken. Dus kom lekker af en toe wat proeven in mijn restaurant. Misschien dat je het soms helemaal niet lekker vindt, maar zoals ik tegen mijn kinderen zeg: je weet pas wat je er vandaag van vindt, als je het vandaag hebt geproefd.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Inenten – waarom wel (of waarom niet)?

Iedere ouder wordt er al snel mee geconfronteerd. Ga je vaccineren? In de meeste gevallen doen mensen dat gewoon zonder erbij na te denken. Ja iedereen doet het dus waarom niet. Maar net als alle opvoedkundige kwesties is het wel verstandig hier even bij stil te staan en zeker te weten dat je achter je eigen keuze staan. Maar het is nog niet makkelijk om echte objectieve informatie te vinden. Ik wilde jullie dat geven, maar bij het inlezen merkte ik al snel dat dit echt ontzettend moeilijk, bijna onmogelijk, is. In 1957 werd in Nederland het rijksvaccinatieprogramma (RVP) ingevoerd. De vaccinaties in dit programma bieden bescherming tegen 12 kinderziektes, namelijk: Baarmoederhalskanker : Hiertegen krijgen meisjes sinds 2010 als zij 13 jaar worden een uitnodiging voor een inenting tegen het humaan papillomavirus (HPV) wat een voor een groot deel de veroorzaker is van baarmoederhalskanker. Bof : een ziekte van de speekselklieren die in 0.4-1% van de gevallen kan lei

Borstvoeding – de wondere wereld van een tandemende moeder

Toen ik na mijn blog over vaccineren op facebook verzuchtte dat ik de volgende keer een luchtiger onderwerp zou kiezen, maar nog niet precies wist wat, vroeg een aantal mensen me of ik niet eens wat leuks over tandemvoeden kon schrijven. Tandemvoeden is de populaire term voor het tegelijkertijd borstvoeding geven aan twee kinderen van verschillende leeftijd. U vraagt, wij draaien. Er werd specifiek gevraagd om een positief stuk omdat het niet een heel gebruikelijk iets is en er daarom vaak met scheve ogen naar wordt gekeken. Ik tandem zelf nu ruim 5 maanden en zal jullie meenemen in mijn routine en belevingen als tandemvoedende moeder. Waarom? Toen wij besloten onze kinderen borstvoeding te geven (ja ik doe het voeden, maar de beslissing namen we samen en zonder Pieter was het niet gelukt, meer daarover lees je HIER ) namen we ook direct het besluit dat we hier in principe mee door zouden gaan tot onze dochter daar zelf mee zou stoppen. Langvoeden (d.w.z. langer dan 6 maand

Wat aten wij - Couscous pannekoeken

Naar mijn idee kan ik redelijk koken (ik krijg in ieder geval weinig klachten). Maar iets waar ik echt heel erg slecht in ben is hoeveelheden inschatten. Daardoor wil het nog wel eens gebeuren dat er wat over blijft. Zo aten wij laatst couscous, maar ondanks dat dat er bij ons alle drie goed in gaat, bleef er een goede hoeveelheid over. Invriezen vind ik niet zo geslaagd want daar wordt het papperig van. Weggooien vond ik al helemaal geen optie. Toen heb ik wat inspiratie gezocht op internet en daar mijn eigen ding van gemaakt. Het resultaat was een stapeltje overheerlijke pannenkoeken die ervoor zorgde dat mijn dochter 3 dagen later nog vroeg om "koekie koekie". Hieronder het recept, fotowaardig was het niet echt. Ingredienten: 200 gram gare couscous 100 gram bloem 100 gram volkoren roggemeel 2 eieren 200 ml melk Olie om in te bakken Wij hebben couscous van de molen in Wageningen. Die is heerlijk vol van smaak en wordt niet snel papperig, papperige couscous is iets