Doorgaan naar hoofdcontent

Schrijven

Hoorde je die wind, dat was ik, ik blies mijn blog nieuw leven in. Of bloggen nou echt iets voor mij is weet ik niet. Mijn blogs trokken niet automatisch volgers, alleen mensen die zich sociaal verplicht voelden lazen wat ik schreef. Er zijn zat tips te vinden op internet over hoe je meer lezers kunt trekken. Een voorbeeld van een dergelijke tip is dat je gaat reageren op blogs van anderen. En dan niet alleen "hé hoi, ik heb ook een blog. Kijk maar op http://eigenwijzemama.blogspot.nl", maar nee, je moet wel inhoudelijk (positief!) commentaar geven. Dus "wow wat een supergave schoenen heb je gekocht zeg! Echt megavet! Ik heb ook schoenen, kijk maar op http://eigenwijzemama.blogspot.nl". Daar ben ik dus echt heel erg slecht in. Dan voel ik me net zo'n sneue horeca ondernemer die buiten  voorbijgangers staat te smeken om wat te komen eten in zijn etablissement. Het zou best een leuk tentje kunnen zijn en ze hebben er vast lekker eten, maar het feit dat ze buiten op straat zoeken naar klanten wekt bij mij wantrouwen. Dan ben ik liever de chef die blijft zoeken naar nieuwe gerechten om een gast die per ongeluk binnen wandelt, te verrassen. Als dat lukt, komen ze vast een keer terug om iets nieuws te proeven. En ondertussen vertellen ze op de verjaardag van een neef over de kwaliteit van mijn product, wat anderen toch nieuwsgierig maakt.

Dit ben ik. In mijn vertellingen wil ik mezelf nogal eens verliezen in beeldspraak. Dan kan ik het ook echt helemaal voor me zien. En dat vind ik nou leuk aan schrijven! Dan zie ik een heel verhaal voltrekken in mijn fantasie en wil ik het delen. Dat is ook de reden dat ik dit blog nieuw leven in blaas. Ik wil die verhalen die in mijn hoofd zitten uitschrijven. Het zou leuk zijn als mensen het dan lezen. Het zou nog leuker zijn als mensen dat dan ook met plezier doen. Maar schrijven gaat voor mij het best als ik het voor mezelf doe. Gewoon om mijn hoofd op te ruimen en mijn creativiteit de ruimte te geven.

Dus wat kun je verwacht van Eigenwijze Mama 2.0? Ik heb werkelijk geen idee. Niet iedere dinsdag een blog, want echt, in een gezin met drie kinderen, een brandweerman en een vrouw met een chronische ziekte is geen week hetzelfde. Dus geen beloftes. Als je niets wilt missen kun je me volgen. Waar ga ik over schrijven? Over mij en de wereld om mij heen. Ik probeer graag nieuwe dingen uit, ontdek graag nieuwe smaken. Dus kom lekker af en toe wat proeven in mijn restaurant. Misschien dat je het soms helemaal niet lekker vindt, maar zoals ik tegen mijn kinderen zeg: je weet pas wat je er vandaag van vindt, als je het vandaag hebt geproefd.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Op het potje, wat?!?! Nu al?!?!

Ja inderdaad, nu al. Laat ik even terug gaan naar oudejaarsavond. We zaten lekker oliebollen te eten met een heel divers gezelschap. Ouders met kleine kinderen, ouders met kinderen die getrouwd zijn of op het punt staan te gaan trouwen en mensen zonder kinderen. Het gesprek ging over zindelijkheid. Iemand vertelde dat kennissen van hun al vanaf de geboorte hun kind op het potje lieten plassen. Nou wij moesten er echt niet aan denken om onze dochter (toen bijna 4 maanden) al op een potje te zetten. Ze kan nog geen eens zitten en hoe moet zij nou weten wat ze op het potje moet doen. Echt belachelijk! Nou daar zit ik dan bijna 5 maanden later. En nu krijgen wij dezelfde reacties als wij vertellen dat Libby al plast en poept op het potje (of op de grote mensen wc). Gelukkig krijgen we ook veel positieve reacties. Er zitten natuurlijk veel voordelen aan. Van poepen in de luier worden de billen veel viezer dan als het direct naar beneden valt. Je hoeft dus niet een half uur met je neus bove...

Borstvoeding – de wondere wereld van een tandemende moeder

Toen ik na mijn blog over vaccineren op facebook verzuchtte dat ik de volgende keer een luchtiger onderwerp zou kiezen, maar nog niet precies wist wat, vroeg een aantal mensen me of ik niet eens wat leuks over tandemvoeden kon schrijven. Tandemvoeden is de populaire term voor het tegelijkertijd borstvoeding geven aan twee kinderen van verschillende leeftijd. U vraagt, wij draaien. Er werd specifiek gevraagd om een positief stuk omdat het niet een heel gebruikelijk iets is en er daarom vaak met scheve ogen naar wordt gekeken. Ik tandem zelf nu ruim 5 maanden en zal jullie meenemen in mijn routine en belevingen als tandemvoedende moeder. Waarom? Toen wij besloten onze kinderen borstvoeding te geven (ja ik doe het voeden, maar de beslissing namen we samen en zonder Pieter was het niet gelukt, meer daarover lees je HIER ) namen we ook direct het besluit dat we hier in principe mee door zouden gaan tot onze dochter daar zelf mee zou stoppen. Langvoeden (d.w.z. langer dan 6 maand...

Ik en fibromyalgie, partners voor het leven

Na jaren lang vage klachten en maar niet snappen waarom anderen wel na een middag college thuis weer verder aan de studie konden gaan en ik niet, kreeg ik in januari 2011 een folder van de reumatoloog mee. Er moesten nog wat testjes worden gedaan, maar hij vond mijn ziektebeeld erg op dat van Fibromyalgie te lijken. Fibromywattes?! Fibromyalgie, pijn in spier- en bindweefsel. Ik ga hier niet helemaal uitleggen wat de ziekte in houdt, daarvoor verwijs ik jullie naar de sites van het Reumafonds en de FES . Wel wil ik graag vertellen wat het hebben van deze ziekte voor mij betekent. Chronische pijn Fibromyalgie is een chronische ziekte waar geen genezing voor is. Dat is soms best confronterend, zeker in een slechtere periode. Het ziekteverloop van Fibro kent pieken en dalen. In een goede periode heb ik meer energie en minder pijn, in een slechte periode kan ik moeilijk mijn bed uit komen en doet alles pijn. Dat is voor een gezond iemand moeilijk te begrijpen, maar ik heb altijd pijn, ...