Doorgaan naar hoofdcontent

Schrijven

Hoorde je die wind, dat was ik, ik blies mijn blog nieuw leven in. Of bloggen nou echt iets voor mij is weet ik niet. Mijn blogs trokken niet automatisch volgers, alleen mensen die zich sociaal verplicht voelden lazen wat ik schreef. Er zijn zat tips te vinden op internet over hoe je meer lezers kunt trekken. Een voorbeeld van een dergelijke tip is dat je gaat reageren op blogs van anderen. En dan niet alleen "hé hoi, ik heb ook een blog. Kijk maar op http://eigenwijzemama.blogspot.nl", maar nee, je moet wel inhoudelijk (positief!) commentaar geven. Dus "wow wat een supergave schoenen heb je gekocht zeg! Echt megavet! Ik heb ook schoenen, kijk maar op http://eigenwijzemama.blogspot.nl". Daar ben ik dus echt heel erg slecht in. Dan voel ik me net zo'n sneue horeca ondernemer die buiten  voorbijgangers staat te smeken om wat te komen eten in zijn etablissement. Het zou best een leuk tentje kunnen zijn en ze hebben er vast lekker eten, maar het feit dat ze buiten op straat zoeken naar klanten wekt bij mij wantrouwen. Dan ben ik liever de chef die blijft zoeken naar nieuwe gerechten om een gast die per ongeluk binnen wandelt, te verrassen. Als dat lukt, komen ze vast een keer terug om iets nieuws te proeven. En ondertussen vertellen ze op de verjaardag van een neef over de kwaliteit van mijn product, wat anderen toch nieuwsgierig maakt.

Dit ben ik. In mijn vertellingen wil ik mezelf nogal eens verliezen in beeldspraak. Dan kan ik het ook echt helemaal voor me zien. En dat vind ik nou leuk aan schrijven! Dan zie ik een heel verhaal voltrekken in mijn fantasie en wil ik het delen. Dat is ook de reden dat ik dit blog nieuw leven in blaas. Ik wil die verhalen die in mijn hoofd zitten uitschrijven. Het zou leuk zijn als mensen het dan lezen. Het zou nog leuker zijn als mensen dat dan ook met plezier doen. Maar schrijven gaat voor mij het best als ik het voor mezelf doe. Gewoon om mijn hoofd op te ruimen en mijn creativiteit de ruimte te geven.

Dus wat kun je verwacht van Eigenwijze Mama 2.0? Ik heb werkelijk geen idee. Niet iedere dinsdag een blog, want echt, in een gezin met drie kinderen, een brandweerman en een vrouw met een chronische ziekte is geen week hetzelfde. Dus geen beloftes. Als je niets wilt missen kun je me volgen. Waar ga ik over schrijven? Over mij en de wereld om mij heen. Ik probeer graag nieuwe dingen uit, ontdek graag nieuwe smaken. Dus kom lekker af en toe wat proeven in mijn restaurant. Misschien dat je het soms helemaal niet lekker vindt, maar zoals ik tegen mijn kinderen zeg: je weet pas wat je er vandaag van vindt, als je het vandaag hebt geproefd.

Reacties

Populaire posts van deze blog

HEMA geneuzel

Ach ja, laat ik origineel zijn en ook wat schrijven over de nieuwste HEMA-rel. Er zijn nog meer mensen die roepen dat ze deze winkel gaan boycotten. Zwarte Piet werd verbannen, er kwam een oproep tot een massale boycot, HEMA bestaat nog steeds. Toen werden de labels "jongen" en "meisje" in de ban gedaan en nu wordt er weer opgeroepen tot boycot. Zal HEMA dit wederom overleven? De aankondiging van de HEMA kwam groots en precies op het moment dat de december artikelen in de winkel begonnen te komen. Men had geen zin meer in de discussie over het wel of niet hebben van zwarte pieten, witte pieten of roetveegpieten in de winkels. Dus werd een jaar geleden een commissie gestart die op zoek moest gaan naar een schandaal wat minstens net zo veel geneuzel zou oproepen als de pieten-discussie. Na gedegen onderzoek onder PVV-stemmers kwam naar voren dat men toe erg gehecht was aan de blauwe en roze labeltjes in kinderkleding. Wat ontzettend fijn die duidelijkheid! Je kunt h...

Mijn bevaling - deel 4 - D-day

(het duurde een beetje lang voor ik dit verhaal af maakte en publiceerde) Het is bijna 2 uur 's nachts, ik ben nog amper een half uur geslapen. Onze 12 uurtjes oude zoon is misselijk van de bevalling en kan hier het best mee dealen als hij bij mama ligt. Tsja, wat moet, dat moet. Mijn slaap is nu even niet topprioriteit, dat komt wel weer als hij zich wat beter voelt. Het geeft mij mooi de tijd om jullie te vertellen hoe de bevalling na alle zorgvuldige planning is verlopen. Strippen Al sinds 31 weken zwangerschap rommelde het in mijn buik. Dan ben je eerst nog een paar weken bezig de boel te sussen. Maar vanaf week 37 ging ik wat minder rustig aan doen. Resultaat was dat ik een flink aantal keer een uur a anderhalf uur weetjes had (ze werden wel iedere keer wat sterker) en iedere keer, net als ik dacht "laat ik voor de zekerheid toch de verloskundige maar bellen" stopte het. Afgelopen woensdag, ik was toen 39 weken en 4 dagen, besloot ik toch maar te bellen. Mirj...

Borstvoeding – de wondere wereld van een tandemende moeder

Toen ik na mijn blog over vaccineren op facebook verzuchtte dat ik de volgende keer een luchtiger onderwerp zou kiezen, maar nog niet precies wist wat, vroeg een aantal mensen me of ik niet eens wat leuks over tandemvoeden kon schrijven. Tandemvoeden is de populaire term voor het tegelijkertijd borstvoeding geven aan twee kinderen van verschillende leeftijd. U vraagt, wij draaien. Er werd specifiek gevraagd om een positief stuk omdat het niet een heel gebruikelijk iets is en er daarom vaak met scheve ogen naar wordt gekeken. Ik tandem zelf nu ruim 5 maanden en zal jullie meenemen in mijn routine en belevingen als tandemvoedende moeder. Waarom? Toen wij besloten onze kinderen borstvoeding te geven (ja ik doe het voeden, maar de beslissing namen we samen en zonder Pieter was het niet gelukt, meer daarover lees je HIER ) namen we ook direct het besluit dat we hier in principe mee door zouden gaan tot onze dochter daar zelf mee zou stoppen. Langvoeden (d.w.z. langer dan 6 maand...