Doorgaan naar hoofdcontent

Schrijven

Hoorde je die wind, dat was ik, ik blies mijn blog nieuw leven in. Of bloggen nou echt iets voor mij is weet ik niet. Mijn blogs trokken niet automatisch volgers, alleen mensen die zich sociaal verplicht voelden lazen wat ik schreef. Er zijn zat tips te vinden op internet over hoe je meer lezers kunt trekken. Een voorbeeld van een dergelijke tip is dat je gaat reageren op blogs van anderen. En dan niet alleen "hé hoi, ik heb ook een blog. Kijk maar op http://eigenwijzemama.blogspot.nl", maar nee, je moet wel inhoudelijk (positief!) commentaar geven. Dus "wow wat een supergave schoenen heb je gekocht zeg! Echt megavet! Ik heb ook schoenen, kijk maar op http://eigenwijzemama.blogspot.nl". Daar ben ik dus echt heel erg slecht in. Dan voel ik me net zo'n sneue horeca ondernemer die buiten  voorbijgangers staat te smeken om wat te komen eten in zijn etablissement. Het zou best een leuk tentje kunnen zijn en ze hebben er vast lekker eten, maar het feit dat ze buiten op straat zoeken naar klanten wekt bij mij wantrouwen. Dan ben ik liever de chef die blijft zoeken naar nieuwe gerechten om een gast die per ongeluk binnen wandelt, te verrassen. Als dat lukt, komen ze vast een keer terug om iets nieuws te proeven. En ondertussen vertellen ze op de verjaardag van een neef over de kwaliteit van mijn product, wat anderen toch nieuwsgierig maakt.

Dit ben ik. In mijn vertellingen wil ik mezelf nogal eens verliezen in beeldspraak. Dan kan ik het ook echt helemaal voor me zien. En dat vind ik nou leuk aan schrijven! Dan zie ik een heel verhaal voltrekken in mijn fantasie en wil ik het delen. Dat is ook de reden dat ik dit blog nieuw leven in blaas. Ik wil die verhalen die in mijn hoofd zitten uitschrijven. Het zou leuk zijn als mensen het dan lezen. Het zou nog leuker zijn als mensen dat dan ook met plezier doen. Maar schrijven gaat voor mij het best als ik het voor mezelf doe. Gewoon om mijn hoofd op te ruimen en mijn creativiteit de ruimte te geven.

Dus wat kun je verwacht van Eigenwijze Mama 2.0? Ik heb werkelijk geen idee. Niet iedere dinsdag een blog, want echt, in een gezin met drie kinderen, een brandweerman en een vrouw met een chronische ziekte is geen week hetzelfde. Dus geen beloftes. Als je niets wilt missen kun je me volgen. Waar ga ik over schrijven? Over mij en de wereld om mij heen. Ik probeer graag nieuwe dingen uit, ontdek graag nieuwe smaken. Dus kom lekker af en toe wat proeven in mijn restaurant. Misschien dat je het soms helemaal niet lekker vindt, maar zoals ik tegen mijn kinderen zeg: je weet pas wat je er vandaag van vindt, als je het vandaag hebt geproefd.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Wegwerp versus wasbaar

Vroeger toen wij, de mens, alles nog met de hand moesten maken zouden we er niet aan denken om gebruiksvoorwerpen na een keer gebruiken weg te gooien en een nieuwe te pakken. Maar sinds de mechanisatie van onze productieprocessen zijn heel veel wegwerp varianten op de markt gekomen. Wegwerp washandjes, wegwerp schoonmaakdoekjes, wegwerpkruiken (ook wel bekend als ‘blikjes’) en ga zo maar door. Drogisterijen liggen vol met wegwerp artikelen terwijl hun herbruikbare zusjes de winkel uit gebonjourd zijn. Een doekje of washandje kom je keer op keer weer tegen in de was. Je gooit het niet in de prullenbak, maar in de wasmand. Vervolgens kom je het weer tegen als je de was gaat sorteren, als je de was gaat ophangen zie je hem weer en wéér als je de droge was moet opruimen. Wat een gedoe zeg! Er komt geen einde aan. In het begin van de opmars van deze één-keer-gebruiksartikelen was het vooral geweldig. Je kocht een voorraad, na gebruik van één watje gooi je het in de afvalemmer, je man z...

Borstvoeding, hard werken maar zo de moeite waard!

Je hoort vaak over vrouwen die na een paar dagen het idee van borstvoeding opgeven omdat "het niet op gang kwam". Dat vind ik zo ontzettend jammer! Want met goede begeleiding, steun en een flinke portie doorzettingsvermogen is er zo veel mogelijk. Dit zeg ik als ervaringsdeskundige. Nu heb ik de luxe om op ieder moment mijn borst uit de kleding te wippen en mijn kind te voeden. Maar in de eerste weken na de bevalling leek er een wonder nodig om dat mogelijk te maken. De beslissing om voor borstvoeding te gaan was al snel gemaakt. We hadden er genoeg over gehoord en gelezen om te weten dat dit voor ons kind de beste keuze was. We bereidden ons zo goed mogelijk voor door naar informatieavonden te gaan en veel te lezen. Er was nog wel een flinke onzekerheid over of het voor mij mogelijk zou zijn om borstvoeding te geven omdat ik in 2008 een borstverkleining heb gehad. De chirurg had, gezien mijn jonge leeftijd, haar best gedaan om de operatie zo uit te voeren dat de melkkanale...

Borstvoeding – de wondere wereld van een tandemende moeder

Toen ik na mijn blog over vaccineren op facebook verzuchtte dat ik de volgende keer een luchtiger onderwerp zou kiezen, maar nog niet precies wist wat, vroeg een aantal mensen me of ik niet eens wat leuks over tandemvoeden kon schrijven. Tandemvoeden is de populaire term voor het tegelijkertijd borstvoeding geven aan twee kinderen van verschillende leeftijd. U vraagt, wij draaien. Er werd specifiek gevraagd om een positief stuk omdat het niet een heel gebruikelijk iets is en er daarom vaak met scheve ogen naar wordt gekeken. Ik tandem zelf nu ruim 5 maanden en zal jullie meenemen in mijn routine en belevingen als tandemvoedende moeder. Waarom? Toen wij besloten onze kinderen borstvoeding te geven (ja ik doe het voeden, maar de beslissing namen we samen en zonder Pieter was het niet gelukt, meer daarover lees je HIER ) namen we ook direct het besluit dat we hier in principe mee door zouden gaan tot onze dochter daar zelf mee zou stoppen. Langvoeden (d.w.z. langer dan 6 maand...